Verzamelingen.nl

Beschuitblikken

Posted on Monday, February 7th, 2011 at 1:22 pm

Beschuit is een oertraditioneel Hollands artikel, evenals de bijbehorende blikken. Heel wat Nederlanders zijn ermee opgegroeid. Dagelijks wordt het nog door miljoenen mensen gegeten. Ook wordt er beschuit met muisjes gegeten bij de geboorte van een baby.

Stukje jeugdsentiment

Het zien van oude beschuitblikken zorgt bij veel mensen voor een stukje jeugdsentiment. Het is echt een stukje nostalgie. Het verzamelen van de beschuitblikken is daarom erg in trek. Vooral de blikken van de merken Bolletje en Verkade zijn bekende verzamelitems. De blikken kreeg je meestal gratis bij aankoop van een rol beschuit. De merknaam stond er op vermeld. Naast het feit dat de blikken werden gebruikt voor huishoudelijke doeleinden, waren ze ook vaak een leuke decoratie.

Bolletje beschuitblikken

De beschuitblikken van Bolletje zagen er elke keer weer anders uit. Zo waren er bussen met een afbeelding van de Fabeltjeskrant. Deze vormden een hele serie. Ook waren er blikken met enkel het merklogo of een afbeelding van een bakker die beschuit aan het bakken is. De bussen waren duidelijk te herkennen als Bolletje-items.

Verkade blikken

Ook de beschuitblikken van Verkade zijn geliefde verzamelitems. Deze zagen er elke keer weer anders uit. Zo zijn er blikken verkrijgbaar met afbeeldingen´s van het weekblad Libelle, decoratieve blikken met bloemetjes en blikken met een afbeelding van enkel het merk en de merknaam.

Winkels en veilingsites

Om aan blikken te komen wordt er vaak gezocht op veilingsites en internetwinkels. Veel veilingsites bieden nostalgische beschuitbussen aan. Ook zijn er op veel rommelmarkten vaak nog oude beschuitblikken te vinden. Daarnaast is het een tip om het aan oudere mensen te laten weten dat je beschuitblikken verzamelt. Vaak zijn de blikken bewaard gebleven en liggen ze nog ergens op zolder.

Bron: www.Verzamelingen.nl

Read Full Post »

Reactie op kunst (3)

Ton van Meerendonk

Beste Cora

Heb gezien dat er een schilderij van mijn hand bij U op de site staat. Vindt dat aardig en na 35 jaar voor de kon.Verkade fabrieken in de verkoop te hebben gewerkt , ben ik gaan schilderen. Vaak heb ik oude blikken van div. merken in mijn composities verwerkt. Op mijn site http://www.tovameer.exto.nl is het te zien. Ik ben fijnschilder van het hedendaags realisme. Heb vaak in binnen en buitenland geëxposeerd.
vr gr. Ton

Beste Ton, bedanktvoor je reactie.

 

 

 

 

 

 

Bezoek ook eens de site van Ton van Meerendonk. http://www.tovameer.exto.nl

Read Full Post »

Het verhaal van Verkade (Spreekbeurt)

Gevonden op internet:

Het verhaal van Verkade te gebruiken als spreekbeurt.

Verkade spreekbeurt_algemeen

Bron:

http://www.verkade.nl/downloads/spreekbeurt_algemeen.pdf

Read Full Post »

Verhaal over beschuit

verhaal (nr. 4066):

Beschuit.

Zover ik mij kan herinneren had mijn moeder bij het ontbijt altijd een bus met beschuit op de tafel staan. Daar werd door de familie gretig gebruik van gemaakt, want een beschuitje op de vroege ochtend ging er beter in dan brood. Op de tafel stond verder een Edammer kaas waar je een plakje van kon afsnijden met een kaasschaaf, aardbeienjam en een potje suiker gemengd met kaneel. Dat laatste nam ik meestal, omdat ik dat zo lekker vond. Op zondagmorgen kregen we ook een gekookte ei bij het ontbijt. Het gebeurde een keer, dat ik op een middag toen ik thuis kwam van school, een beschuitje uit de trommel wilde pakken, maar er nog maar één in zat.

De volgende morgen zou er dus geen beschuit bij het ontbijt zijn. Geen ramp, maar wel vervelend, want mijn vader was gek op beschuit met aardbeienjam. Dus ik was de klos, want mijn moeder zei:
”Ga jij effen bij de kruidenier een rol beschuit halen.”
Ik kreeg een kwartje mee en ging naar de kruidenier op de hoek van de straat. Wanneer je de deur van de winkel opendeed klonk er een bel en kwam de kruidenier er al aan. Hij kende al zijn klanten en je werd altijd door hem hartelijk begroet.
”Zeg het is Kees, heeft je moeder wat vergeten?”
”Ja mijnheer, een rol beschuit, we eten altijd beschuit bij het ontbijt. Ik vind beschuit lekkerder dan brood.”

De kruidenier glimlachte en pakte een rol beschuit uit een doos en overhandigde die mij. Ik kreeg nog geld terug van het kwartje dat ik hem gaf. Toen ik thuis kwam was mijn moeder de was aan het ophangen, dus ik stopte de rol beschuit in de daarvoor bestemde bus. De volgende morgen zaten we gezellig aan de tafel. Op de tafel stond een mandje met sneetjes wit brood, een botervloot met margarine, weer de Edammer kaas en de jam. Mijn vader had zich net geschoren en kwam opgewekt aan de tafel zitten en het eerste wat hij pakte was de beschuitbus.

Hij haalde er twee beschuiten uit en legde die op zijn ontbijtbordje. Zo doet hij het altijd, maar opeens schrokken wij ons een hoedje, want hij sloeg met zijn vuist keihard op de tafel en schreeuwde woest:
”Ik wil Bolletje.”
Mijn moeder keek al naar mij en zei:
”Heb je dat dan niet tegen de kruidenier gezegd. Je weet toch, dat wij altijd beschuit hebben van Bolletje, die wil je vader altijd.”
”Helemaal niet aan gedacht, mama”, zei ik.
Gelukkig nam mijn vader het niet ernstig op en at het beschuit van het andere merk en zei, dat die ook goed was en nog goedkoper ook. Het liep dus goed af voor mij.

Toch kreeg ik door dit voorval het idee mij eens te verdiepen in dit heerlijke product. Ik wilde weten hoe beschuit was ontstaan. Beschuit werd gewoon gemaakt door twee keer gebakken ronde platte broodjes, die zijn dan lekker krokant en kan je besmeren met boter en muisjes erop strooien. Ik ontdekte ook, dat tweeduizend jaar geleden de Romeinen op hun lange veldtochten al beschuit bij zich hadden. Het brood van hun werd dan twee keer gebakken, waardoor het een kleine harde lichte plak werd, die heel lang goed bleef.

Beschuit heeft ook een functie bij de kraamvisites. Bij de geboorte van een jongen werd beschuit met blauwe en witte muisjes en bij de geboorte van een meisje werd beschuit met roze en witte muisjes getrakteerd. Wanneer kinderen in de middeleeuwen op kraamvisite gingen, dan kregen zij meestal een suikerbol of een boterham met suiker.
Muisjes worden gemaakt van anijszaad en suiker. Anijszaad is namelijk heel goed voor de melkproductie in de melkklieren van de kraamvrouw.

In de Gouden Eeuw vertrokken veel zeilschepen uit de Zaanstreek voor een lange tocht over de zee en namen dan scheepsbeschuit als proviand mee. In de Zaanstreek waren ook de meeste beschuitfabrieken. Pas in de 18e eeuw is het beschuit gaan lijken op wat het tegenwoordig is. De bakkers gebruiken gist om het luchtig te laten zijn, en ook suiker en eieren.
´´Ik wil Bolletje´´, was een reclamestunt van een kleine bakker, die later uitgroeide tot een groot bedrijf ´´Bolletje´´ genaamd.

Vroeger bakten de bakkers hun eigen beschuit en die werden dan los verkocht, maar het gevolg was, dat de beschuiten spoedig zacht werden en niet lekker meer waren. Beschuit moet namelijk bros zijn en daarom werd de ´´beschuitbus´´ uitgevonden.
Nu is veel ouder ben eet ik nog elke ochtend twee beschuiten met suiker en kaneel. Heerlijk en thee erbij natuurlijk.

 

Schrijver: kees niesse, 03-04-2011

Biografie van deze schrijver

Bron: http://www.nederlands.nl/nedermap/verhalen/verhaal/126436.html?zoekresultaat=ja

Read Full Post »

London-Melbourne race met de Uiver

De KLM overweegt om in 2009 een herhaling te doen van de legendarische Londen-Melbourne race met de DC-2 Uiver. Dat meldt de Telegraaf. Bij de Aviodrome in Lelystad is men bezig de mogelijkheden in kaart te brengen voor een herhaling van de luchtrace uit 1934. De filmbeelden hoeven ze niet meer te zoeken, want die staan hier.

“Daar komt een Uiver gevlogen en heel de lucht hoort aan hem, het zijn de Hollandse jongens van onze pracht-KLM”, zong Louis Davids in 1934. De Uiver, het Douglas DC-2 vliegtuig van de KLM, werd een wereldwijde hype in 1934 tijdens de Londen-Melbourne-race in Australië.

Er was toen een ware Uiver-hysterie in Nederland. De Uiver was het nationale symbool van Nederland. De grootste voetbalwedstrijd was er niets bij, volgens de NRC van 22 oktober 1934.

Geert Mak schrijft in ‘De eeuw van mijn vader’:

“Het hele land gaf zich over aan Uiverspeldjes, Uiversigaren, Uiverliederen, Uiversouvenirborden en Uivermenu’s in het restaurant. Een kind werd opgescheept met de naam Uivertje en voor kippen en vogels werd Uiverkrachtvoer op de markt gebracht. Even had Nederland weer een handvol echte helden.”

Duizenden mensen stonden te wachten op nieuws van de Uiver bij het kantoor van de KLM en abonnees van de NRC mochten tot diep in de nacht de krant bellen voor een update van het Uiver-nieuws.

De Londen-Melbourne-race, waar de Uiver aan meedeed, was een initiatief van snoep- en chocoladefabrikant Sir MacPherson Robertson. Hij wilde het honderdjarige bestaan van Melbourne en de Australische staat Victoria vieren met een luchtrace van bijna 20.000 kilometer. De Engelsen, Amerikanen, Duitsers en Italianen gingen de race in met speciaal gebouwde race-vliegtuigen. Nederland kwam met een normaal lijnvlucht-toestel, de Uiver. Dit was het eerste toestel van de KLM dat helemaal van metaal was, en niet van hout en linnen zoals de Fokker-toestellen. Het is ook het eerste KLM-toestel met de karakteristieke ronde vormen. Alle KLM-vliegtuigen hadden in die tijd vogel-namen. Uiver is Brabants dialect voor ooievaar.

De KLM wilde wel eens laten zien dat hun Uiver, met passagiers en een paar honderd kilo post, hetzelfde kon als de race-vliegtuigen van andere landen. En dat lukte.

De race was een vlucht van 20.000 kilometer van Londen naar Melbourne. De Uiver moest een noodlanding maken op het laatste traject, maar werd weer op weg geholpen door de bevolking van het stadje Albury, die het toestel uit de modder trokken. De Uiver landde na 90 uur in Melbourne en won daarmee de eerste prijs in de handicap-race (race met ballast) en de tweede prijs in de snelheids-race.

Het vliegtuig stond in de jaren 30, de jaren van economische crisis, symbool voor de nieuwe tijd. Gestroomlijnd, de nieuwste technische snufjes, snel, luxe.. Er ontstond een wedloop in techniek tussen de verschillende landen, met wedstrijden, rally’s en demonstraties.

In de Polygoon-journaals is te zien hoe de Uiver-bemanning juichend wordt opgewacht door een menigte op Schiphol. “Een nationale feestdag” is de overwinning van de Uiver, volgens de commentaarstem. Ook de landing van andere vliegtuigen in de jaren dertig is een feestelijk gebeuren. Bij de terugkomst van de Pelikaan zorgde de KLM voor ‘vuurpotten’ voor de verkleumde kijkers, die juichend en zingend de bemanning opwachtte.
http://geschiedenis.vpro.nl/artikelen/34998461/

Read Full Post »

Albert Heijn 1

Read Full Post »

Vermaat 2

Read Full Post »

Vermaat 1

Read Full Post »